Hafta içinde bir akşam, Çarşamba olması lâzım, Habertürk'te Prof Doğu Ergil'le Prof. Mehmet Saray “özür” kampanyasını tartıştılar. Haberci Erdoğan Aktaş'ın yönetimindeki tartışma oldukça ufuk açıcıydı. Her iki tartışmacıyı da daha önce yaptıkları ciddi araştırmalardan tanıdığımız için faydalı bir tartışma olacağını düşünerek izledik. Hakikaten de faydalandık.
“Özür kampanyası”na katılan ve imzasını koyan Doğu Hoca, şu açıklamaları yaptı: “Öncelikle 1915 olaylarına 'soykırım' denilemeyeceğini” belirtikten sonra, “1915'teki olaylar Osmanlı İmparatorluğunu sorumluluğundadır. Hiçbir şekilde Türkiye Cumhuriyeti devleti sorumlu tutulamaz ve suçlanamaz.” dedi.
Tabii aklımıza hemen şu soru geldi: Peki, madem öyle, sizin Osmanlı'yla bir alâkanız olmadığı, hatta Osmanlı'nın yıkılışından 25-30 yıl sonra doğduğunuz halde, Osmanlı'nın “suçlandığı” bir olaydan dolayı neden özür diliyorsunuz?
* * *
Doğu Hoca anlatmaya devam etti. Düşüncelerinin çoğuna katıldığımı söylemeliyim. Meselâ; “resmî tarihte, biz gerçekleri değil duymak istediklerimizi yazıyoruz. Talebelerimden bazıları Osmanlı'nın bir 'imparatorluk' olduğunu kabul etmiyor. Bunlardan birini aldım, kendi fakültemiz Siyasal Bilgiler'in ana binasının önüne götürdüm, oku dedim. Talebem, 'Osmanlı İmparatorluğu Mekteb-i Mülkiye, 1856' yazısını okudu. Osmanlı kendisi, kendisine 'imparatorluk' sanını veriyor.” dedikten sonra, 1856 tarihine dikkat çekti ve hocalık ettiği okulun bir Osmanlı kurumu olduğunu vurguladı.
Eeee, hani Türkiye Cumhuriyeti'nin Osmanlıyla bir bağlantısı yoktu? Osmanlı'nın yaptıkları Osmanlı'da kalmıştı. En başta, kendi mektebinin bir osmanlı kurumu olduğunu kendin söylüyorsun!
Tabii ki, Türkiye Cumhuriyeti Osmanlı'nın devamı. Kurumlarıyla, halkıyla, topraklarıyla, hatta yöneticileriyle. 1923'te rejim değişmiştir. Biz yine Osmanlı'yız, yine Osmanlı'yız. İnkarın hiçbir manâsı yok. Boş!
* * *
Tartışmanın sonuna doğru; tarihçi Prof. Mehmet Saray, “özürcülerin” yaptıklarını anlayışla karşıladığını belirttikten sonra; onların, 20'nci asrın başlarında yaşadığımız Balkan felaketinde 6 buçuk milyon Müslümanın telef olduğunu, 1914-1915'te Ermenilerin de Türklere karşı katliamlar yaptığını, 1973'ten 1984'e kadar ASALA'nın Türk diplomatlara karşı yaptığı suikastleri, ve nihayet 1992'de Ermenilerin binlerce Azerî'yi “çağdaş dünya”nın gözleri önünde katlettiğini, Dağlık Karabağ'ı işgal ettiği ve halen işgal altında tuttuğu için 1.250.000 Azerî'nin perişan bir vaziyette göçmen hayatı yaşadığını da görmelerini, talep etti.
Doğu Ergil'in cevabı ne oldu, biliyor musunuz?
“Ne alâkası var?”
İşte böyle! “özür”e imza koyanlardan “en aklı başında olan” siyaset ve uluslararası ilkişkiler uzmanı bir prof.un görüşleri ve cevapları bu şekilde! Gerisini artık, varın siz hesap edin!
Bu “özür”cülere şu anda, bugün “bütün modern dünyanın gözü önünde”, televizyonlardan naklen seyrettiğimiz, İsrail'in Filistin'de yaptığı vahşet hakkında ne düşündüklerini sorsak ne cevap alırız, dersiniz?
Ne alâkası var?
Öyle değil mi?
* * *
Benim Adım Filistin
Adı tüm meydanlara yazılan Filistin,
Adı beni saran ve kuşatan Filistin...
Ruhumun en derinliklerine işleyen Filistin...
Topraklarının beni, benim de onu tanıdığım Filistin...
Onu değil, beni parçalayın dediğim vatanım.
Maziden beni her an çağıran Selahaddin,
Beni binlerce esiri ve mahkûmuyla her zaman yardıma çağıran Mescid-i Aksa...
Ey Aksa, ümmetin ilk Kabesi!
Siyonistleri kahreden ezanınla paramparça et!
Siyonistlerin ruhunu söndüren Aksa'm,
Gökyüzünü Filistin bayraklarıyla donat!
Filistinim, Filistinim, Filistinim.
* * *
Yukarıdaki mısraları, babası daha önceki İsrail saldırılarında şehit olan bir küçük kız okuyor. Ama nasıl okuyor? Aşağıdaki adreste görün! http://video.eksenim.mynet.com/cevat_ari/filistin_siiri_kucuk_kiz/161366/