Kuşlar bile bir mimar edasıyla
Yuvalarını yaparken
Uyuşmayan hırs ve düşünceleriniz yüzünden
Bir sığınak bile olamadınız
Gözlerinde gök mavisi göller
Hüzün yağmurları altındaki çocuklarınıza.
Oysa aklı zamanın ötesine uzatıp
Dünü ve bugünü yarınla buluşturan
Güneşli nehirler boyunca
Suların aynasından gülümseyen
Canı üstünde bir yansımaydı hayat.
Yatağından taşan ırmaklar gibi
Yaşamın ışıkla örülmüş kaynağı
Çocukların gülüşüydü hayat.
Ömrün kara belası kara yazgılarla
Ve kışkırttığınız cehaletin hırsıyla
Dünle bugünü birbirine düşürüp
Pılını ve pırtısını toplayıp giden
acılarla dolu yarınlar bıraktınız.
Dizginsiz isteklerinizin tutkusu
Ve aç gözlü özlemlerin nefsiyle
Varlığın sevgisini korkuya çevirip
Ak köpükten tenin kınalı kalbine
Benliği kemiren acıları doldurdunuz.
Düşlerimizde altın çağların uygarlığı
Ve gözlerimizde umudun ışığı bizler
Enseleri kararmış nehirler geçerek
Sezgilerimizin duyular evreninde
Dinlene dinlene
Alın teri ve buğday adına
Şafağın alevli çayırlarından
Tesellisi zor hayatlara armağan
Güneş gülleri toplamaya giderken
Sizler bir ateş kıvılcımı cinliklerle
Engin cennetler vaat ederek
Ve çok ayıp şeyler söyleyerek
İçgüdü sevgisini bile tatmadan
Nefsinizi esir almış hazlarla
Geleceği bile baştan çıkaran
Arsız ve hayasız çıkarlarınızın ayıbı
Karanlığın tohumlarını serpiştiriniz
Aydınlık düşlerin güneşli toprağına.