Özellikle çok satan gazetelerin ve çok seyredilen televizyonların kamuoyunu yönlendirdiği, kandırdığı, avuttuğu çok fazla yazılıp çiziliyor. Peki, bunlar hiç iyi bir şey yapmıyorlar mı? Veya yaptıkları hiç iyi bir şey yok mu?

Aşağıda, iki büyük gazetenin iki yazarının, bugün ve iki gön önce yazdıklarından alıntı veriyorum. Beraber okuyalım:

 
“Sene 2002, Haziran.
Dünya Kupası'ndayız.
Cumhurbaşkanı'nın eşinin başı açıktı... Başbakan'ın eşinin başı açıktı... Başbakan Yardımcılarının eşlerinin başı açıktı... Dışişleri Bakanı'nın eşinin başı açıktı... Tüm protokol gibi Futbol Federasyonu Başkanı'nın eşinin de başı açıktı.

*
Sene 2008, Haziran.
Avrupa Şampiyonası'ndayız.
Cumhurbaşkanı'nın eşi türbanlı... Başbakan'ın eşi türbanlı... Başbakan Yardımcılarının eşleri türbanlı... Dışişleri Bakanı'nın eşi türbanlı... Futbol Federasyonu Başkanı'nın eşi türbanlı.

*
Değişmeyen ve anlaşılan o ki, değişmeyecek tek durum var: 2002 Dünya Kupası'nda Ekonomiden Sorumlu Bakanımızın eşi Amerikalı'ydı, 2008 Avrupa Şampiyonası'nda Ekonomiden Sorumlu Bakanımızın eşi Amerikalı...”

Hürriyet, Yılmaz Özdil, 27 Haziran 2008

***

*

Patron, ilan, reklam, kudret, servet, iktidar, güç odakları, silah yörüngesinde yazıp çizmek, kesip biçmek, atıp tutmak "basın özgürlüğü" ise...
Diyecek bir şey yok...
Sizler en has gazetecilersiniz!”

Umur Talu, Sabah, 29 Haziran 2008

Bu görüşleri okuyunca, bütün medyanın halka karşı, ülkeye kaştı gösterilmesinin haksızlık olduğunu düşünüyorum.

Memleketi yönetenlerin, hattâ medya patronlarının durum ve karakterleri burada yazılanlardan daha açık nasıl ortaya konulabilir ki?

Özellikle, ekonomimizin kimlerin elinde olduğuna dikkatle bakmamız ve gizli bir sömürge olduğumuzu açıkça ifade edebilmemiz gerekiyor.

YORUMLAR