Bundan 2 ay kadar evvel,
12.03.2008 tarihindeki “Yılın Annesi” başlıklı yazımızda, “Yılın
annesi” seçiminin saçmalığını dile getirmiştik. Böyle bir seçimin yanlış
olduğunu tekrar vurguluyorum. Çünkü ruh hastaları hariç, hiçbir anne diğerinden
daha az fedakâr ve çocuğuna daha az düşkün değildir.
Bütün annelerin anneler gününü kutluyor, hepsini yılın
annesi olarak kabul ediyorum.
Sayfadaki üst komşumun, her okuduğumda beni duygulandıran şiirini bütün anneler için buraya alıyorum.
Saf Sevgi ve Şefkat
Bilmek,
Anlamak gerek,
Anne ne demek!
Doymazsa bebek,
Boğazından geçmez yemek,
Anne, divane demek.
Dokuz ay on gün döşek,
Bebeğine has binek,
Hakkı ödenmez emek,
Tınmaz adalet demek,
Anne, merhamet demek.
Ceylan bakışlı ürkek,
Gözlerindeki dilek,
O bir gün büyüyecek,
Sabır, tevekkül demek,
Anne, tahammül demek.
Yavrusu nazlı çiçek,
Kazara aksırsa tek,
Yanıp tutuşan etek,
Uykusuz gece demek,
Anne, endişe demek.
Yakan güneşe telek,
Yel estiğince yelek,
Yeryüzündeki melek,
Kol kanat geren demek,
Anne, hep veren demek.
Çatıyı tutan direk,
Leyla'dan yanık yürek,
Atalar sözü gerçek,
Anne yâr demek,
Ki, içi yanar demek.
Varlığı nimet demek,
Rızası cennet demek,
Hayatı hizmet demek,
Saf sevgi şefkat demek,
Anne feragat demek.
Resmedilemez renk,
Akıştaki ahenk,
Vatan kadar mübarek,
Ermez akıl, sır demek,
Anne, çırpınır demek.
İsmail Hakkı Cengiz