Köylüsü şehirlisi, amiri memuru, zengini fakiri, partonu işçisi, kadını erkeği, okumuşu okumamışı farketmez. Karakterin olacak kardeşim. Olacak kardeşim, karakterin olacak. Bunun lamı cimi yok. Karaktersiz bir pislik olmayacaksın. Karaktersizsen, ne olduğunun, kim olduğunun, nerede bulunduğunun, ne olarak bulunduğunun, neye sahip olduğunun, ne kadar şeye sahip olduğunun hiçbir kıymet-i harbiyesi yoktur. Mülk, marka, makam, düşünce, seni karakter sahibi yapmaz. Karakter sahibi olmak, ruhla ve beyinle ilintilidir. Sağlam ve temiz bir ruhu, işlevsel ve açık bir beyni iktiza eder karakterli olmak. Karakter sahibinin bir felsefesi vardır, bir ahlakı vardır. Karakter eylemlerde tezahür eder, söylemle karakter ispatı kabil-i mümkün değildir. İftiralarla iş yapacak kadar alçalmayı, soysuzlaşmayı sindiremez karakter sahibi. Masum ve suçsuz olduğu bilinen birine karşı soysuzca, namussuzca saldıramaz karakter sahibi. Karakteri olmayan hastadır. Maalesef, hasta bir insanlık ailesinin hasta müntesipleriyiz. Hastayız kardeşim, hastayız, bunun kaçarı yok. Ama hasta olduğumuzu kabul edecek kadar yürekli değiliz. Hasta olduğumuzu herkesin bildiğini fark etmeyecek kadar hastayız. Oysa bilsek ki hastayız, illaki bir tedaviye başlayacağız ama sağlıklı olduğumuzu sanıyoruz, velakin hastalıklı bir pislik olarak çevreye mikrop yayıyoruz. Hastaysan hasta olduğunu bileceksin ki, öz çevrene de hastalığını bulaştırmayacaksın. Hastalığını yaymaya değil tedavi etmeye çalışacaksın. Ama aşağılık bir hasta olursan, hasta olduğuna inanmazsın ve zamanla kendi öz çevreni de hasta edersin. Ediyorsun da zira. Hasta olan pisliğin hasta olduğunu bilenler de pislik ve mikroplu hastaya destek olacaklar ve o hastaya hastasın diyecekler, belki direkt değil ama zımnen bunu diyecekler. Yoksa hastalık suskunlara da bulaşır sessizce. Bazı günahkarlar, günahlara sessiz kalanların arasında bulunurlar. Günahkarlar, sadece günah işleyenler değildirler. Günaha sessiz kalarak günahın yayılmasına suskun kalanlarda günahkardırlar. Bugün insanlık ailesi topyekun günahın içinde boğulmaktadır, kurtulma çabası da yoktur. Cehennemin dibini boylamasına ramak kalmıştır ama hala yaşadığı toplumda mikrop yayan bir hasta olarak yaşamaya devam etmektedir. İnsanlık dünyasının her hücresinden adeta pislik fışkırmaktadır ama kimsenin umurunda değildir. Sağlıklı olanlar tecziye edilirken ya da tecziye edilirken susulurken, mikroplu hastalar onore edilmektedir hatta mikroplu hastalar her yönden müzaherete mazhar olmaktadır. Yazıklar olsun. Böylesi bir insanlık dünyasında yaşamak ya da yaşamaya mahkum olmak ne kadar acı verici.

YORUMLAR