Ulvi ve derin bir sadakatin tecessüm etmiş halidir. Sorusuz, sorgusuz bir teslimiyettir. Hasbi adanıştır. Kurban; diriliştir, direniştir. İnsanlığı yaşatanlar, hakikatte kurbanlardır. Geride kalanlara hayattır, kurban olmak. Kutsal kanın, toprağın damarlarına sızması ve o toprağı kutsallaştırmasıdır. Kurban bir formdur; olguların, nesillerden nesillere, çağlardan çağlara aktarımını sağlayan ve diri kalmasına vesile olan. Ama medenilik maskesi takınmış ilkeller, idrak edemezler bunu. İlkellerin derdi, hayvan kesimi değildir. Kutsal törenin muhteviyatıdır. Hesapsız, umarsız, çıkarsız, hasbi adanışın kalplerde yarattığı haşyettir. Arada bir unutulmuş, moruklaşmış ve cukkadan mahrum kalmış sanatçı maskeli müptezeller, pespayeler kurbana laf ederek, kendilerini gündem yapmaya ve bir yerlere selam çakmaya gayret ediyorlar. Keşke samimi olsalar, keşke dertlerini namusluca izhar edebilseler. Keşke olayı temellendirerek, tafsilatlı olarak sarahaten izah edebilseler. Ama maksat başka bebeğim, maksat kurban değil, gündem olmak ve cukka toplamak! Hani baya zaman önce birisi de konuşmuş ve hemen akabinde reklamlarda oynamaya başlamıştı. İlkellikmiş, peh, medeniliğinizi ne zaman gördük bebeğim! Masum insanların kanları oluk oluk akarken, hangi insani duyarlılığı gösterdiniz, kutsal isyanı başlattınız? Madem insandınız, medeniydiniz, peki neredeydiniz? Daha çok söylenecek şey var amma keyif gerek, zaman gerek, istek gerek. Selam olsun tüm kurbanlara ve varolsun onların kutsal kanları her çağda!

YORUMLAR