Çok büyük bir yanılgıyla Dünyadaki Türklerin sadece Türkiye Cumhuriyetinde yaşayan bizler olduğumuzu sanıyoruz. Halbuki yeryüzünde, Türkiye’de yaşayan Türklerin en az üç katı kadar daha Türk var.
Bakın nerelerde Türkler yaşıyor; Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti, Kazakistan Cumhuriyeti (Nüfusu 17,000,000), Özbekistan Cumhuriyeti (21,700,000), Kırgızistan Cumhuriyeti (Nüfusu 5,000,000), Çavuşistan Özerk Cumhuriyeti (Nüfusu 2,000,000), Tataristan Özerk Cumhuriyeti (Nüfusu 4.000,000), Azerbaycan (Nüfusu 8.500,000), Türkmenistan Cumhuriyeti (Nüfusu 4,500,000), Başkurdistan (Nüfusu 4,000,000), Karakalpakistan (Nüfusu 1,418,100), Moğolistan da yaşayan Türkler (152,000),İran’da yaşayan Türkler (30,000.000), Çin’de (35.000.000), Rusya’da (10.000.000), Afganistan’da (1.500.000), Irak’ta (750.000), Suriye’de (1.000.000), Arap ülkelerinde (Toplam 2.000.000), Bulgaristan’da (1.500.000), Yunanistan’da (200.000), Balkanlarda (1.000.000), Moldova ve Ukrayna(Kırım)da bile yüz binlerce Türk yaşıyor. Avrupa’daki Türk vatandaşları 5.000.000 kadar.
Daha aklıma gelmeyenler de olabilir.
Kendi problemlerimiz, geçim derdimiz, içimize kapanmamız dolayısıyla sınırlarımız dışındaki soydaşlarımızla irtibatımızı neredeyse koparıyoruz.
Geçen Pazar akşamı (13.04.2008 tarihinde), Kanal5’te seyrettiğim bir program bunları yazmama vesile oldu.
Programın verdiği habere göre; Çin’in Uygur bölgesinde yaşayan bir Türk işadamı, elindeki kıymetli bir taşı, değerinin çok altında bir fiyata yerel yöneticilere vermediği için işkence altında ölüyor. Onun akıbetini soran çevredeki 600 (altı yüz ) kadar Türk kadını da tutuklanıyor.
O günden sonra da bu konuda bir haber alamadım. Çin’de baskı rejimi sürüyor. Ülkeden bilgi ve haber almak kolay olmuyor. Eh, bizim vatandaş ve medya da zaten ilgi göstermeyince bağlar iyice zayıflıyor.
Dış Türkler içinde en zor durumda olanlar, Çin’in egemenliği altındaki 35 milyon kadar soydaşımız. Yüzyıllardır orada esaret altında bulunuyor. Artık, yirmi birinci asırda, iletişimin bu kadar geliştiği, insan haklarının bu kadar önemli hale geldiği bir çağda o kardeşlerimiz için bir şeyler yapılabilmeli.
Türk Hükümetinin onların durumunu Çin büyükelçisine sorması bile önemli ilerlemeler sağlayabilir.
Çin’le ticari ilişkilerde, işadamlarımızın oradaki Türklerin hal hatırlarını sormaları bile pek çok olumlu gelişmeyi beraberinde getirir.
Kurtuluş savaşımız esnasında dünyanın her yerindeki soydaşlarımızdan, az veya çok yardım geldi. Dışarıdaki Türklerin maneviyatını ayakta tutan en büyük moral kaynağı, hür, müstakil Türkiye Cumhuriyeti’nin varlığıdır.
Gücümüzü azımsamayalım. İlgi, pek çok sorunun çözümünü kolaylaştırır.
Dünyadaki Türklerle ilgilenmenin ırkçılıkla bir alâkası yok.
Bizim soydaşlık ve kardeşlik görevimiz.
İnsani bir görev.