Bana yıllardır diyor ki benim için yok hükmündesin!
Yazdıklarının, emeklerinin, eserlerinin benim nazarımda hiçbir değeri, hiçbir önemi yok!
Seni yok sayıyorum!
…
Çaresizim!
Aldım, kabul ettim.
Görüşüne saygı duydum... Saygıyla karşıladım.
Şimdi, geçmiş karşıma, seni var sayıyorum, benim için küçük de olsa bir değerin var diyor!
İyi ama bilader, yıktın “güven”imi… Yok ettin “güven”imi…
Şimdi, sana nasıl inanayım?
Tekrar hayal kırıklığına uğratmayacağına nasıl “güven”eyim?
Ne yazık ki dedim! Senin nazarında yok olduğuma göre, benim seni görebilmeme imkân yok!
Bilmiyorum, şimdi de sen kendini değersiz ve önemsiz gördün mü?
Gördüysen, onu gösteren senin aynan!
O ayna senin eserin!
Ayna, riya!
Riya, ayna!
Riya, binalar, gökdelenler inşa etmiş!
Riya, tepeler, dağlar gibi…
Riya, olmuş Himalaya!
x x x
İLGİLİ YAZILAR
Bir VEFA, Destek, Samimiyet ve İnsaniyet Hikâyesi
Yüzeysel ARKADAŞLIKLAR Yerine, CANDAN BİRKAÇ DOST
DİKKAT: Bu uzun bir yazıdır. Sonuna kadar okumadan kızmayın, yargılamayın, hüküm vermeyin. Sonuna kadar okuyun önce, ondan sonra boynum kıldan ince.