Peki, neden kendi Türk Liramız dururken tasarruflarımızı dövize yatırıyoruz?

Cevap çok basit: Kendi paramıza güvenmiyoruz. Avrupa'nın, Amerika'nın parasına güveniyoruz! Bizli konuşmam lafın gelişi... Bendenizin tek sentlik dövizim yok. Asla tutmam da...

Benim döviz tutmamam hiçbir şeyi değiştirmiyor! Türk vatandaşlarının kahir ekseriyeti döviz alıyor, tutuyor, onu bir yatırım aracı olarak görüyor.

Aklım almıyor; bu vatandaşların büyük bir çoğunluğu, dövizin sahibi ülkeleri, ABD'yi, AB'yi Türkiye'ye düşman kabul ediyor. Eeee, düşman saydığın devletin dövizini alıp tutuyor, ona değer veriyorsun. Hal böyle olunca, o düşman devletin askeri olmuyor musun?

Yine aklım almıyor; daha 1-2 sene evvel, dolarları yakan, eldeki dövizi satmak için döviz büroları önünde kuyruklar oluşturanlar, bu ülkenin vatandaşları değil miydi?

1-2 sene içinde ne değişti?

Bu nasıl iş?

Tabii bu noktada, Türk Lirasından niye kaçış var diye sorgulamak da gerekiyor! Enflasyonun 12,5 olduğu bir yerde, net faiz 7'lere düşerse kaçış olur.

Fakat kaçış illa dövize mi olmalı?

Hayır, dövize olmamalı... Mal ve hizmete, konuta, otomobile, tarım ve hayvancılığa yatırım yapılabilir. Şirketlere ortak olunabilir.

Altın ve dövize talebi çok sakıncalı buluyorum. Altın fiyatları patlamış vaziyette... Bu talep dövizi de patlatır... Zaten, avro yükselişte... Dolar, bişekilde 6,85'lerde tutuluyor... Ama nereye kadar?

Yurtdışına çıkan, ithalat-ihracat yapanlar dışında dövizle işi olmayanın, döviz tutması saçmalık.

O kadar!