Zehirleniyoruz, gerisi teferruat…

YEŞİL GAZETE

facebook sharing button

whatsapp sharing button
twitter sharing button
linkedin sharing button
email sharing button
print sharing button

“ENDÜSTRİ ÇAĞINDA doğmuş kimyasal dalgası çevremizi yutmak üzere kabarırken en ciddi halk sağlığı sorunlarının doğasında ciddi bir değişiklik olmuştur. Sadece dünün insanlığı önlerine gelen ulusları silip süpüren çiçek, kolera ve  veba korkusuyla yaşardı. Artık bizim başlıca endişemiz , eskiden her yerde ve her zaman hazır olan hastalık mikroplarıyla ilgili değil; sağlık önlemleri, daha iyi yaşama koşulları ve yeni ilaçlar , bulaşıcı hastalıkları çok büyük oranda kontrol altına almamızı sağladı.Günümüzde biz, çevremizde pusuya yatmış farklı bir tür tehlikenin endişesi içindeyiz-modern yaşam evrimleşirken kendi elimizle dünyamızı soktuğumuz bir tehlike”.            (Sessiz Bahar/Rachel Carson

*

2018 yılında ülkemizde toprağa 60 bin ton tarım zehiri atıldı, bu kayda geçen miktar. Kayıt dışı ne kadar zehir, meyvemize, sebzemize, oradan toprağa, yeraltı sularına karıştı  bilmiyoruz. Bildiğimiz tek şey öyle ya da böyle zehirleniyoruz. Pandemide yaşadıklarımız bunun yanında hiç kalır..

Hazır olun bireysel pandemilere.  Pandeminin  bireyseli olur mu diyeceksiniz ama olur, her birimiz yediğimiz tarım ilaçlarıyla  zehirlenmiş  gıdalarla, farklı da olsa çeşitli nedenlerle akut ya da kronik hastalıklara maruz kalacağız. Kanser, parkinson, alzaymır gibi hastalıklar yüzünden acılar yaşayacağız. Pandemilerin birkaç aylık kısıtlamaları , ömür boyu kısıtlamalara dönecek. Daha anne karnında başlayan bu zehirlenme, çocuklarımızın, torunlarımızın geleceğini karartacak. Ne yazık ki sağlığımız hakkında karar verme yetkisine sahip kişiler ki bunlar arasında bazı bilim insanları da var, hızlı ortaya çıkan ve kolayca görülen etkilere bakmaya alışmışlar. Birçok araştırmacı ve bilim insanı bile gözardı edilemeyecek kadar ortaya çıkmadıkça, tehlikelerin varlığını önemsemiyorlar ya da kabul etmiyorlar.

Tarım ve Orman Bakanlığı bu zehirlere ilginç bir isim vermiş: Bitki Koruma Ürünleri! İlginç değil mi, bitkileri koruduğunu düşünen akıllar, bunları gıda olarak tüketen insanların zehirleneceğini akıl edememişler, ama bizim sağlığımız için karar verme hakkına sahipler.

Bu görüş eksikliği tabi ki yasaklama kelimesinin geleceğe yönelik olamayacağı da göremiyor, üstelik insan sağlığı söz konusuysa. “Yasaklanan” aktif maddelerden  yabancı ot öldürücü Aminotriazole’nin daha 1960’lı yıllarda,  Amerika’daki hayvanlarda yapılan deneylerde  tiroid kanserine neden olduğu kanıtlanmıştı. Aynı yıllarda, yaban mersini yetiştiricilerinin hatalı kullanımları sonucunda piyasaya sürülen meyvelerde kalıntılara yol açtı. Kirlenmiş meyvelerin Gıda ve ilaç İdaresi tarafından toplatılmasından sonra başlayan tartışmalarda, kimyasalın kanser yapıcı etkisi olduğu gerçeğine ne yazık ki birçok tıp insanı  bile karşı çıkmıştı.(1)

Bazı pestisitler 2021’in sonuna dek serbest

Bakanlık bu zehirin ithalatını 30.06.2020, imalatını 31.07.2020, kullanımınını 31.12.2020 tarihinde sonlandıracağını açıkladı.Bir de özgürlüklerimiz kısıtlanıyor denir; bu yılın sonuna kadar troid kanseri olma özgürlüğünüz var! Tabii yıllarca yedikleriniz ve içtiklerinizden aldığımız bu zehirin bizi ne zaman hasta edeceği bilinmez, ama bilinen en gerçek eninde sonunda hastalanacağız.

Zehirsiz Sofralar kampanyası sonucunda yasaklandığı söylenen 16 aktif madde zehirin sadece birini örnekledim. Yasaklanmasına rağmen bazılarının kullanımı 2021 yılının sonuna kadar serbest olacak. Alın size bir özgürlük daha…

Asıl soru şu: Yasaklanan zehirleri kim  ve nasıl kontrol edecek? Özellikle küçük beldelerde daha bilinçsiz olarak kullanılan zehirlerin satışının yapılıp yapılmadığı ya da yasaklanmadan önce birilerinin depolayıp depolamadığını kim denetleyecek? Denetlemenin en etkin  yolu şüphesiz sebze-meyve hali ve toptancıları, pazarlar ya da belirli marketlere, sebze-meyve satıcılarına giren ürünlerden alınan örneklerle pestisit, yani tarım ilacı kalıntısı olup olmadığının kontrolünün belli periyotlarla yapılması.Kalıntı bulunanların anında imha edilip satanların cezalandırılması. Üreticiden çok toptancılar ya da temincilere verilecek yüksek cezalar, şüphesiz en etkin yöntem. Bunlar yapılmadığı sürece her şey lafta kalır.

Başka bir etkin yöntem de bilinçli tüketici olmak . Pandemi döneminde organik ürünlerin satışında büyük bir patlama oldu. “Organik”ya da zehirsiz  gıdaya inanmayanlar bile korku dağları sarınca bu konuda talepkar hale geldi. Çünkü pandemilere karşı en önemli savunma gücümüz olan bağışıklık sistemimiz neredeyse tamamen yediğimiz-içtiğimizle ilgiliydi. ”Ne yersek oyuz” cümlesi,  gerçekliğini bir kez daha kanıtladı.

Daha az, öz ve zehirsiz yemek  

Çoğu kişi, organik ve zehirsiz ürünleri “daha pahalı” olduğu için almadıklarını ya da bütçelerinin buna elvermediğini söylüyor. Bunu söyleyenlerin çoğu gerçekten  yoksul ya da yoksun değiller. Ceplerinde en pahalı cep telefonunu taşıyanlar, kredilerle ikide bir arabalarını değiştirenler, her gün sigara tüketimlerine bir dolu para harcayanlar, kozmetiğe bir servet yatıranlar her nasılsa sağlıklı beslenmenin bedelini ödemek istemiyorlar. Doktorlara, hastanelere harcanan paralar cabası. Daha az, öz ve zehirsiz yemeyi, restoranlarda yarım porsiyon söylemeyi bir yaşam biçimine çevirirsek zaten yolun yarısını katetmiş oluruz. Gereksiz alışverişlerle çöpe giden gıdaları da unutmayalım.

Bodrum’a taşınır taşınmaz ilk yaptığım şey zehirsiz ürün yetiştiren üreticileri aramak oldu. Meşhur Bodrum pazarları tarım ilaçlarıyla bezenmiş, göz alıcı ürünlerle doluydu. Sadece küçük üreticilerin, özellikle kadınların bahçelerinde yetiştirdikleri 2-3 ürünü, ekşi mayalı ekmekleri, tavuklarının o hafta verdiği 20-30 yumurtayı, kendi yaptıkları zeytinleri, sabah sağdıkları 3-5 şişe sütleriyle açtıkları tezgahlarındaki doğal ürünleri sabahın erken saatlerinde kapışılmadan alabilirdiniz.   

Bodrum Tohum Derneği‘nin  çabalarıyla kurulan üretici pazarları ise ancak 5-6 zehirsiz üreten küçük çiftçilerin geldiği pazarlar. Bilinçli tüketicilerin müdavimi olduğu bu pazarlardaki ürünler, kısa sürede kapış -kapış giderken, Bizim Bostan Bodrum ise tam bir kurtarıcı oldu.

Bilinçli, azla kanaat getiren , aç gözlü olmayan üreticileri bulmak ve onları desteklemek, zehirsiz sofralar kurmanın en iyi yolu ama tabii ki yeterli değil. Bu üreticiler desteklenmez ve bizler bütün tarım ilaçlarının yasaklanması için talepkar olmazsak sofralarımız zehirli olmaya devam edecek. 

 

Olanca kötülüğün, karanlığın içinde her şeye rağmen ışık vardır ve ışığa zaten en çok ‘karanlık zamanlar’da ihtiyaç duyarız. Her doğum bir mucize, her insan yeni bir başlangıçtır ve insanlar bir araya gelip ortak eylemde bulunabildikleri sürece umut da vardır. Dünya sevgisini mümkün kılan, içinde yaşadığımız dünya için sorumluluk alıp ortak eylemde bulunma yetimizdir.”

Hannah Arendt

Tarih: 13.07.2020 Okunma: 506