Filistinliler, El-Burey mülteci kampında koltuk değneğkleriyle...


Oliver Holmes ve Hazem Balousha, The Guardian

Sat 19 Mayıs 2018 09.00

Vesal Şeyh Halil olağanüstü bir siyasi rejime karşı gelen sıradan bir genç kızdı.

Vesal Şeyh Halil'in ailesi, haftalar içinde, gencin, Gazze'deki adaletsizliğin sonucu ergenlikten, tam bir dönüşüm yaşadığını söyledi.

“Siz korkaksınız,” dedi sınırda protestolara katılmayı reddeden teyzelerine…
Kıyı şeridinin korkunç standartlarında bile fakirleşen yakın ailesi siyasette ayrılmamıştı. Vesal ve 11 yaşındaki erkek kardeşi, haftada bir doğa yürüyüşüne çıkan, kalabalıklar ve yanan siyah lastik dumanına gidenlerdi. Kardeşleri onları durdurmaya çalışırlar, ama gizlice girerlerdi.

“Hepimizin en adanmışıydı.” dedi teyzesi.

14 yaşındaki Vesal, İsrail keskin nişancılarının protestoculara ateş açması nedeniyle 60'tan fazla kişinin öldüğü Pazartesi günü vurularak öldürüldü. Genç, yas tutan bir aileyi geride bırakmış ama aynı zamanda kayıplarında da bir amaç hissetmekteler.

“Şimdi o öldü, ben de hazırım,” dedi teyze, Anvar. “ Onun yaptıklarından sonra korkmuyoruz”.

Vesal'ın aksine, öldürülenlerin çoğu erkekti ve Gazze’nin fiili iktidarı Hamas, Pazartesi günü 50 üyelerinin olduğunu söylüyor.

Ancak Gazze'deki çocukların vurulması olağandışı değildir. Birleşmiş Milletler Çocuk Fonu olan Unicef, protestoların başlamasından bu yana 1000'den fazla kişinin yaralandığını, bazılarının da sakatlanmalarla sonuçlandığını söyledi. Çocukları Koruma Örgütü, kendi araştırmalarıyla 250 çocuğun canlı mühimmatla vurulduğunu tespit ettiklerini söyledi.

Vesal’ın El-Burey mülteci kampındaki hayatı boyunca ailesi, zamanlarını sıradan mücadeleye odaklanarak geçirdi. Annesi ve altı kardeşi, kira ödemedikleri için tahliye edildiklerinde birkaç ayda bir hareket ederek, tek kişilik odalarda bir arada yaşadılar.

Anne Reem Abu Irmana, akıl hastası eşinden boşanmış. Bir ev temizleyici olarak çalıştı, günde 50 şekel (10 £) kazanıyordu, ama çoğuna el konardı.

Vesal tutkularına odaklandı - sokaklarda oynamak ve annesinin telefonundan indirilen bir ses sürümünü kullanarak Kur'ân'ı okumayı öğrenmek. Okuma zordu, ama matematikten çok hoşlandı ve en sevdiği hocadan ilham alarak, konuyu gelecekte öğretmek istedi.

Çizim başka bir hobiydi ve annesi üç hafta önce bir okul defterinde yaptığı kızının bir resmini gösteriyor. Arapçada kalpleri ve adanmışlığı gösterir: “Ruhumun sevgisi”.

Ancak son zamanlarda, içeride kalmaya başladı, dedi Abu Irmana. “Vesal zor bir hayat yaşadı: babasının yokluğu, hepimizi sıkıntıya soktu, bir odada uyuyoruz.”

“O sıkıntı ve sıcaktan öfke ve kaderciliğe dönüşürdü. Vesal ölümü istemeye başladı.” Eğer ölürse, kardeşlerine daha fazla yer olacağını ve “ağdaki balıklar gibi” sıkışık yaşamak zorunda olmayacağını söyledi.

“Hiçbir şeyi yoktu onun, arkadaşları gibi. O kıskanıyordu. Çok derinden üzüldü,” dedi Abu Irmana. “Bazen dans ediyor, bazen öfkeli. Bir keresinde birisini parçalamak istediğini söyledi.” Annesi Vesal'ı rahatlatmaya çalışırken, sadece “Tanrı ile” olduğu zaman dinleneceğini söyledi.

Unicef, Gazze'deki dört çocuktan birinin psiko-sosyal bakıma ihtiyacı olduğunu söyledi.

Gazze ekonomisi, on yıl boyunca İsrail ve Mısır ablukası altında çöktü. Hamas ve Batı Şeria merkezli Filistin Yönetimi arasındaki iç bölünmeler, maaşların ve elektrik arzının zaman zaman kıyı şeridinden kesildiğini gösteriyor.

İşsizlik% 40 civarında seyretmekte ve borç yaygınlaşmaktadır. Sınır geçişleri, açık olduklarında insanlarla damlıyor. Birçoğu şeridi hiç terk etmemiş, büyük bir şehre benzer büyüklükte bir arazi parçası.
BM insan hakları şefi İsrail'in Mısır'ı Gazze kapısını açmasıyla destekliyor

İsrail, BM'nin ablukayı toplu ceza olarak görüyor. Mitingler ablukayı sona erdirmek için çağrıda bulundu ve halk, şimdi İsrail'de bulunan atalarının evlerine geri dönmesine izin verilmesi bekliyor.

El-Burey'de, Vesal’ın yaslı ailesi, odayı aydınlatmak için telefonları ve güneş enerjisiyle çalışan meşaleleri kullanarak küçük bir mutfağa sıkışmıştı.

Anwar, Vesal'e benzer bir yaşta olan kendi kızlarının onu sınırlara kadar takip edeceğinden endişe ediyor. Vesal’ın teyzesi, “Onunla ilgili tartıştım” dedi. Ama o da bir Cuma günü yeğenine katıldı.

“Geldim ve diğer tarafta askerleri gördüm” dedi, Anwar, İsrail askerlerinin 15 yıl önce bir baskında evine girdiğini söyledi. “Bir savaşçı olan kardeşim, o gece bir çatışmada öldü” dedi.

Duygular yeniden ortaya çıktı ve Vesal'ın ona sorduğunu hatırlıyor: “Şimdi fikriniz nedir?”